ΕπιμΓλεια: Κατριν Νταβιντ
ΥπΓρχουν κΓποιοι που θΓλουν να μας πεΓσουν σχετικΓ με τα προτερΓματα της οικονομικΓς παγκοσμιοποΓησης σε επΓπεδο καλλιτεχνικΓΎν και πολιτιστικΓΎν ανταλλαγΓΎν, κυρΓως χΓρη στην ολοΓνα ταχΓ½τερη διακΓνηση της πληροφορΓας, των Γργων τΓχνης και των ιδεΓΎν. ΚοιτΓΎντας με ματιΓ καθΓρια και συνΓμα απαιτητικΓ τον σΓ½γχρονο κΓΌσμο, φαΓνεται με μιας ΓΌτι στον πολιτικΓΌ και νομικΓΌ παγκΓΌσμιο χΓρτη η αδιαφΓνεια που συχνΓ υπερισχΓ½ει της διαφΓνειας και οι «γκρΓζες ζΓΎνες» (1) συνεχΓζουν να υφΓστανται. ΚατΓ τον Γδιο τρΓΌπο, η σχετικΓ πρΓΌσφατη εμφΓνιση στη σΓ½γχρονη διεθνΓ σκηνΓ της τΓχνης και της αγορΓς, καλλιτεχνΓΎν που προΓρχονται απΓΌ χΓΎρες εκτΓΌς ΕυρΓΎπης και/Γ μη δυτικΓς φΓρνει στο φως την εΓ½θραυστη κοινωνικο-οικονομικΓ και πολιτιστικΓ πραγματικΓΌτητα που συνεχΓζει να εμποδΓζει την δραστηριΓΌτητα και την ορατΓΌτητα των καλλιτεχνΓΎν σε πολλΓς περιοχΓς του κΓΌσμου. ΑπΓΌ αυτΓ την Γποψη, κρΓνεται σκΓΌπιμο να αυξΓσουμε, ΓΌπως Γκανε η Biennale της ΘεσσαλονΓκης, τις ευκαιρΓες παρουσΓασης και συζΓτησης γΓ½ρω απΓΌ την καλλιτεχνικΓ παραγωγΓ αυτΓΎν των περιοχΓΎν, θΓτοντας υπΓΌ συζΓτηση τα Γργα καλλιτεχνΓΎν προερχΓΌμενων απΓΌ περισσΓΌτερο «προνομιοΓ½χα» περιβΓλλοντα, αλλΓ των οποΓων οι δημιουργΓες δεν Γχουν τΓ½χει απαραΓτητα διΓκρισης Γ σχολιασμοΓ½ στο πλαΓσιο του κυρΓου ρεΓ½ματος της σΓ½γχρονης τΓχνης. ΘεωρΓΎ ΓΌτι υπΓρχει αδΓριτη ανΓγκη για υπΓρβαση του σημερινοΓ½ παρωχημΓνου σχΓματος «κΓντρου/περιφΓρειας» αν θΓλουμε να προσεγγΓσουμε τον κΓΌσμο βΓσει μιας αισθητικΓς και μιας πολιτικΓς πιο σΓ½νθετης και επιθετικΓς, ΓΌπου θα μπορεΓ κανεΓς να αναγνωρΓζει τον εκφραστικΓΌ απΓΌηχο των σαφΓΎς πολΓ½ διαφορετικΓΎν Γργων που προΓρχονται απΓΌ διαφορετικοΓ½ς καλλιτΓχνες οι οποΓοι προτεΓνουν σΓμερα, μΓσα σε διαφορετικΓ περιβΓλλοντα και με διΓφορα εργαλεΓα, τη νΓα «μοιρασιΓ του συναισθΓματος» (2)
(1) Achille Mbembe
(2) Jacques Rancière
Κατριν Νταβιντ